Raport eksperta

Data werdyktu: 27.12.2023 09:06

To fake news. Nie ma istotnych różnic pomiędzy Polską i innymi krajami europejskimi oraz Stanami Zjednoczonymi w zakresie granicznych wartości cholesterolu całkowitego i LDL dla rozpoznania hipercholesterolemii i rozpoczęcia odpowiedniego leczenia. – Nie ma normy populacyjnej stężenia cholesterolu, gdyż dla każdej osoby ustala się status jej ryzyka sercowo-naczyniowego, co determinuje pożądane stężenie cholesterolu – podkreśla prof. dr hab. n. med. Piotr Dobrowolski, kierownik Samodzielnej Poradni Lipidowej z Zakładu Epidemiologii, Prewencji Chorób Układu Krążenia i Promocji Zdrowia Narodowego Instytutu Kardiologii. Specjaliści zaznaczają, że im niższe stężenie cholesterolu w organizmie, tym mniejsze ryzyko wystąpienia zawału serca i udaru mózgu. Punktem odcięcia do rozpoznania hipercholesterolemii jest cholesterol całkowity powyżej 190 mg/dl bądź „zły” cholesterol LDL powyżej 115 mg/dl. – Wyniki badań bezsprzecznie wskazują liniową zależność stężenia cholesterolu LDL z występowaniem chorób sercowo-naczyniowych na podłożu miażdżycy, takich jak zawał serca czy udar mózgu. Dowiedziono, że miażdżyca nie rozwija się w tętnicach, jeśli stężenie cholesterolu jest poniżej 70 mg/dl – przekonuje Piotr Dobrowolski. Przez kilka lat faktycznie europejskie wytyczne były bardziej restrykcyjne niż amerykańskie, ale teraz to się zmienia. W Polsce normy cholesterolu są natomiast takie, jak w innych krajach europejskich. Różnica dotyczy tylko pacjentów z ekstremalnie wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, ponieważ w Polsce specjaliści rozszerzyli definicję takich pacjentów. Ryzyko w przypadku pacjenta po zawale jest po prostu inne niż u pacjenta po dwóch zawałach albo po zawale i udarze. Zatem dla każdej osoby, w zależności od ryzyka wystąpienia u niej zawału serca i udaru mózgu, określa się tak zwane wartości docelowe stężenia „złego” cholesterolu LDL. Dla pacjenta po zawale serca, czyli z grupy bardzo wysokiego ryzyka kolejnego zawału czy udaru LDL musi być poniżej 55 mg/dl. Dla pacjenta wysokiego ryzyka – poniżej 70 mg/dl, umiarkowanego ryzyka – mniej niż 100 mg/dl, natomiast niskiego ryzyka – poniżej 115 mg/dl. – Docelowe wartości zależą od pacjenta i trzeba do tego podchodzić bardzo indywidualnie – podkreśla prof. Dobrowolski.

Żródła

https://zdrowie.pap.pl/byc-zdrowym/nowotwor-z-jakiej-pomocy-socjalnej-mozna-skorzystac https://ptlipid.pl/wp-content/uploads/2021/09/Wytyczne-PTL2021_Wersja-Pre-Print.pdf