Raport eksperta

Data werdyktu: 17.08.2021 07:52

Fake news. Podstawą leczenia dorosłych osób cierpiących na ADHD są leki stymulujące. Zaleca się, aby terapia miała charakter kompleksowy i wielokierunkowy, najlepiej łącząc farmakoterapię z psychoterapią. Mikroelementy mogą stanowić terapię uzupełniającą podstawowe leczenie. Od lat poszukuje się składników odżywczych, które można powiązać z objawami ADHD, a początkowo dieta była leczeniemproponowanym w tym rozpoznaniu. Podejrzewano obecne w żywności konserwanty i wzmacniacze smaku, a kolejno nadmiarcukru i innych substancji słodzących. Przeprowadzone później badania nie potwierdziły jednak tych hipotez. „Pewne nieliczne dane wskazują na możliwy związek ADHD z niedoborem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w diecie,niedoborem magnezu, ferrytyny lub obecnością glutenu. Weryfikowano wpływ melatoniny, karnityny, żelaza oraz cynku. Największe korzyści wydają się płynąć z suplementacji wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Do ostatecznej weryfikacji tych założeń niezbędne są jednak bardziej szczegółowe badania kliniczne prowadzone na szeroką skalę” – mówi dr Wenesa Gajos z Centrum Terapii Dialog. Choć zespół nadpobudliwości psychoruchowej – ADHD (attention deficit hyperactivity disorder) to zaburzenie rozpoznawane w pierwszych siedmiu latach życia, nawet 60 proc. dzieci z ADHD utrzymuje jego objawy w dorosłości! I, zdaniem specjalistów, także wtedy warto to zaburzenie leczyć, ponieważ pacjenci bardzo z tego powodu cierpią: trudno jest im ułożyć sobie życie, często borykają się z bolesnym odrzuceniem, wciąż obawiają się, że „zawalą” ważne dla nich sprawy, mają niską samoocenę. To prowadzi do nawarstwiania się kolejnych problemów. W terapii w pierwszej kolejności proponowane są oddziaływania psychologiczno-edukacyjne, ale wysoką skuteczność leczenia osiąga się też prawidłowo dobranymi lekami.Podstawą leczenia dorosłych osób cierpiących na ADHD są leki stymulujące (w Polsce stosowane są metylofenidat i atomoksetyna). Według bardzo obszernego piśmiennictwa opartego na wynikach wiarygodnych badań, substancje te cechują się dużą skutecznością i bezpieczeństwem. Ich efektywność u chorych cierpiących na ADHD szacuje się na około 70%. Niestety ok. 1/3 chorych leczonych w ten sposób cierpi z powodu działań niepożądanych w postaci bólów brzucha i głowy, utraty wagi, drażliwości, obniżonego nastroju, zaburzeń snu, a nawet anoreksji. Z uwagi na to, naukowcy poszukują nowych metod leczenia ADHD, a swoje nadzieje pokładają w roli diety, witamin i minerałów stosowanych w odpowiednich schematach żywieniowych. Chociaż istnieją ograniczone dowody na poparcie leczenia ADHD suplementami mineralno-witaminowymi, istnieją badania wykazujące, że pacjenci z ADHD mogą mieć obniżony poziom witaminy D, cynku, ferrytyny i magnezu. Te składniki odżywcze odgrywają ważną rolę w funkcji neurologicznej, w tym w syntezie neuroprzekaźników. Może to być efekt zażywania leków psychostymulujących, które zmniejszają apetyt, przez co chory dostarcza swojemu organizmowi mniejszą ilość składników odżywczych. Niedobory żywieniowe mogą pogarszaćprzebieg ADHD i z czasem zniweczyć efekty wielowymiarowej terapii. Zwłaszcza, że wraz z ADHD częściej występują inne zaburzenia psychiczne, w których niedobory mają znaczenie, w tym depresje, zaburzenia odżywiania się, nadużywanie substancji psychoaktywnych, palenie tytoniu. „U osób z ADHD częściej występują choroby uwarunkowane niewłaściwym trybem życia, m.in. nadciśnienie, zespół metaboliczny, miażdżyca, choroba niedokrwienna serca, problemy gastrologiczne. Znaczenie mają też potencjalne skutkiuboczne leków, np. spadek łaknienia i masy ciała. Co ważne, osoby z ADHD częściej narażone są na przeciążanie się i brak odpoczynku, a często trudno zadbać im o systematyczność i regularność w trybie życia i odżywianiu. To również może być powodem rozważenia suplementacji pewnych witamin i mikroelementów u tych osób” – zwraca uwagę dr Gajos.

Żródła

http://psychiatriapolska.pl/uploads/images/PP_2_2018/287Gaidamowicz_PsychiatrPol2018v52i2.pdf https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4883772/ https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4170184/ https://www.mdpi.com/2227-9067/1/3/261/htm https://www.akademiamedycyny.pl/wp-content/uploads/2018/01/2.pdf https://zdrowie.pap.pl/psyche/adhd-moze-miec-takze-dorosly https://www.mp.pl/pacjent/psychiatria/choroby/74504,zespol-nadpobudliwosci-psychoruchowej-z-deficytem-uwagi-adhd-u-doroslych