Raport eksperta

Data werdyktu: 16.11.2020 10:04

Prawdą jest, że koronawirus najpierw atakuje błony śluzowe górnych dróg oddechowych. Stanowią one jakby wrota, przez które wirus przenika do pozostałych komórek organizmu. Komórki błon śluzowych są bogate w receptory zwane enzymem konwertującym angiotensynę 2 (ACE2). Tam wirus replikuje się i przez te receptory błyskawicznie atakuje nowe komórki w całym organizmie, w miejscach wyposażonych w te same ACE2. Teoretycznie więc, w momencie zakażenia wirus znajduje się początkowo tylko w śluzówce nosa czy gardła i, jeśli wtedy zostałby przeprowadzony test PCR, wykryłby koronawirusa tylko z tych miejsc. Jednak jak pokazują badania ilość materiału genetycznego wirusa jest wówczas zbyt mała, by mogła zostać wykryta. Wirus musi mieć czas na to, by namnożyć się w organizmie człowieka. Zespół z Johns Hopkins Medicine odkrył, że w pierwszym dniu zakażenia prawdopodobieństwo wyniku fałszywie ujemnego wynosiło 100%. Dlatego testy PCR wykonuje się kilka dni po kontakcie z osobą zakażoną, kiedy wirus zdąży już opanować inne komórki. W czwartym dniu po ekspozycji na wirusa prawdopodobieństwo fałszywie ujemnego wyniku wydaje się spadać do 67%. W 8 dniu spada do 20%, a następnie zaczyna ponownie rosnąć. Najlepszym terminem na wykonanie testu jest więc 8 dzień po takim kontakcie. I w tym terminie wykonuje się testy. W Polsce robi się to najczęściej dopiero po wystąpieniu objawów choroby COVID-19 (gorączki, kaszlu, duszności). Dlatego stwierdzenie, że test PCR wykrywa obecność koronawirusa tylko w błonach śluzowych nie jest zgodne z prawdą. Metoda PCR polega na pobraniu, za pomocą sterylnego wacika, wymazu gardła lub z nosa. Test wykrywa istniejącą infekcje oraz obecność wirusa w organizmie. Wynik PCR jest wiarygodny pod warunkiem, że próbka została prawidłowo pobrana (m.in. w odpowiednim czasie oraz z właściwego miejsca). „Testy wykrywają wirusa na różnych poziomach czułości, powyższy test wykrywa wirusa na poziomie minimum 200 kopii w materiale genetycznym. To bardzo czuła metoda” – powiedział PAP prof. Maciej Borowiec z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Test wykorzystuje RT-PCR (ang. reverse-transc.ripton polymerase chain reacton), czyli reakcję łańcuchowej polimerazy z odwrotną transkrypcją (technika powszechnie stosowana w biologii molekularnej do wykrywania materiału genetycznego). Przekształca ona materiał genetyczny wirusa (RNA) w DNA przed jego amplifikacją (proces biologiczny, podczas którego dochodzi do zwielokrotniania liczby lub zwiększania ilości). Zwykle proces ten przechodzi 40 cykli, w wyniku których powstają miliardy kopii dowolnej nici wirusowego DNA w próbce. W miarę tworzenia nowych kopii wirusowego DNA, uwalniają one barwnik fluorescencyjny, który może być monitorowany w czasie rzeczywistym przez osobę przeprowadzającą test. Gdy osiągnięty zostanie określony poziom fluorescencji, naukowiec przeprowadzający test informuje, że wirusowe RNA było obecne w oryginalnej próbce. Test pozwala na wykrycie materiału genetycznego specyficznego dla wirusa SARS-CoV-2, potwierdzając rozpoznanie choroby towarzyszącej COVID-19.

Żródła

https://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C81519%2Ctesty-na-koronawirusa-co-sprawia-ze-nie-mozna-wykonywac-ich-wiecej.html https://www.medicalnewstoday.com/articles/tests-may-miss-more-than-1-in-5-covid-19-cases#The-optimal-time-for-testing https://www.iaea.org/sites/default/files/6120811.pdf https://factcheckni.org/articles/can-you-generate-a-positive-result-for-covid-19-from-an-rt-pcr-test/ https://www.healthline.com/health-news/heres-what-is-going-on-with-rapid-covid-19-testing#COVID-19-tests https://www.sciencemag.org/news/2020/04/how-does-coronavirus-kill-clinicians-trace-ferocious-rampage-through-body-brain-toes